Prolog:

Patrycja ponownie przeliczała pieniądze które miała w skarbonce. Idealnie na bilet i jakiś hotel. Spojrzała na walizkę po czym rozejrzała się po pokoju. Wszystkie półki były puste. Na ścianie nie widniał ani jeden plakat. Pomieszczenie wyglądało tak, jakby  przeszło tamtędy tornado i zabrało wszystko co było po drodze. Spojrzała na zegarek wskazywał godzinę 15.32. O 16.00 wracał jej ojciec. Wypadałoby się pośpieszyć...Szybko wstała z łóżka, wzięła walizkę oraz pieniądze, po czym wyszła z pokoju. Odruchowo zerknęła na komodę, która stała w przedpokoju. Było na niej tylko zdjęcie, jej starszego brata. Wzięła je do ręki i schowała w kieszeni płaszcza. Po raz ostatni rzuciła krótkie spojrzenie na salon oraz kuchnię i szybkim krokiem opuściła mieszkanie.

~*~

Ulice Warszawy jak zawsze były zatłoczone. Ludzie wracali z pracy, bądź dopiero do niej jechali. Wszyscy gdzieś się śpieszyli. Tylko nie ona. Ona, szła powoli rozkoszując się pięknem tego miasta. Pięknem którego nigdy wcześniej nie zauważała. Pięknem którego nigdy więcej nie zobaczy...

Stojąc przed kasą biletową próbowała uspokoić miliony myśli, które tłoczyły się w jej głowie. Drżącymi rękami odebrała swój bilet. Chciała już znaleźć się w samolocie. Mieć to wszystko za sobą. Po prostu wynieść się daleko i nigdy się tu nie znaleźć. Jeszcze parę lat temu, powiedziałaby że uciekanie od problemów jest żałosne. To dziwne jak ludzie potrafią się zmieniać. Kiedy wsiadła do samolotu, odetchnęła z ulgą…poczuła się wolna. W końcu wolna
_________________
No i jest prolog! :D Krótki, ale mam nadzieję że zachęci was do czytania tego opowiadania. Nie jestem zbyt dobra w pisaniu, ale kocham to i postanowiłam podzielić się moją..ehm..twórczością. :D Ważna jest dla mnie zasada : Przeczytałeś - zostaw po sobie ślad! Liczę na jakieś uwagi, porady i w szczególności krytykę. ^^
Do pierwszego rozdziału!